Nie tak dawno, bo 7 września 2012, Narodowy Bank Polski w swoim komunikacie podał, że polskie rezerwy dewizowe na dzień 31 sierpnia w przeliczaniu na euro wyniosły 82,5 mld EUR, zaś wyrażone w amerykańskich dolarach stanowią równowartość 103,5 mld USD. Co ciekawe – w porównaniu do lipca zasoby liczone w euro „skurczyły się” o 0,9 mld, zaś liczone w USD zwiększyły się o 1,2 mld. Jak to możliwe? Wszystkiemu „winne” są wahania kursu walutowego, czyli ceny jednej waluty wyrażonej w innej. Oczywiście rezerwy inwestowane są w różnego typu instrumenty finansowe: rządowe papiery wartościowe, papiery emitowane przez instytucje międzynarodowe i rządowe agencje oraz gromadzone w formie zagranicznych lokat bankowych lub złocie. Na dzień 31 lipca lokaty i depozyty wyniosły 5526 mln USD, zaś zgromadzone złoto miało wartość 5370, co oznacza, że polskie rezerwy wyniosły 3309 uncji.
Inną ciekawostką jest fakt, że złoty coraz częściej kupowany jest przez banki centralne różnych krajów – jak pisze Rzeczpospolita nasza rodzima waluta znajduje się rezerwach banków centralnych z Azji- głównie Ludowego Banku Chin. Coraz częściej też budzi zainteresowanie banków centralnych Szwajcarii i Norwegii, a to może oznaczać, że zaczyna być postrzegana jako waluta inwestycyjna.
Inną ciekawostką jest fakt, że złoty coraz częściej kupowany jest przez banki centralne różnych krajów – jak pisze Rzeczpospolita nasza rodzima waluta znajduje się rezerwach banków centralnych z Azji- głównie Ludowego Banku Chin. Coraz częściej też budzi zainteresowanie banków centralnych Szwajcarii i Norwegii, a to może oznaczać, że zaczyna być postrzegana jako waluta inwestycyjna.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz